Standardy, które dotyczą izolacji termicznej murów zewnętrznych w mieszkaniach zmieniły się dotąd znacznie. Aby docieplić mury budynków stosuje się jedną z dwóch metod: lekką suchą lub lekką wilgotną.

Metoda lekka mokra polega na przyklejeniu do murów zewnętrznych odpowiedniej powłoki osłony cieplnej.

Może być to styropian, czy też wełna mineralna. W następnej kolejności trzeba pokryć ją przy pomocy tynku cienkowarstwowego. Waga takiego docieplenia metodą lekką mokrą równa się jedynie 10-20 kg na metr kwadratowy. Do najbardziej istotnych atutów tej metody zalicza się: usunięcie mostów termicznych i dostępność techniki. Do wad metody lekkiej mokrej można zaliczyć znaczną wrażliwość na różne pomyłki wykonawcze, zatem niedoskonałości mogące wynikać ze złego zastosowania takiej metody i uzależnienie stosowania od odpowiednich warunków pogodowych.

Termomodernizacja techniką lekką suchą opiera się z kolei na przytwierdzaniu powłoki izolacyjnej do ścian za pomocą gwoździ, wykonanych z plastiku kołków, wkrętów albo zszywek. Takie docieplenie jest układane między listwami rusztu konstrukcyjnego, do jakiego w następnej kolejności montowana może być dowolna warstwa elewacyjna. Zazwyczaj wykorzystywany jest siding winylowy.

Spodobał Ci się taki post? Jeżeli tak, to niewątpliwie sprawi Ci radość wiadomość, że inny tego rodzaju tekst jest na wyciągnięcie ręki. Po prostu zobacz ten link maszyna do kruszenia skał.

Dzięki takiej technice można docieplić budynek o każdej porze roku. Metoda ta jest relatywnie prosta, a w wypadku zniszczenia elewacji lub zamknięcia, można by łatwo zreperować uszkodzenia.

Niełatwo jest starannie określić granicę rentowności przy termicznym izolowaniu murów. Dobra grubość ocieplenia to taka, która okaże się najbardziej korzystna, natomiast jej nakładanie nie spowoduje technicznych kłopotów.