Wybór kleju do parkietu powinno się rozpocząć od dostosowania go do rodzaju użytego gruntu, a następnie do wariantu klepek. Innego kleju do drewna użyjesz w wypadku niedużych klepki, inny – w przypadku większych.

Do małych klepek o max. długości 400 milimetrów wykorzystuje się kleje do parkietu dyspersyjne, są elastyczne, mieszczą wodę. Kleje jedno- jak też dwuskładnikowe (tzw. proszkowe) mają takie same cechy.

Wady: zawarta w nich ciecz może powodować problemy w trakcie układania pracujących rodzai drewna, dla przykładu buku. Niebezpieczeństwo odkształcania się klepek jest większe w wypadku klejów proszkowych, ponieważ przez pomyłkę można dodać trochę więcej wody, aniżeli rekomenduje producent. W czasie robót trzeba baczyć, by nie poplamić zewnętrznej powierzchni parkietu, szczególnie dębowego, ponieważ klej zasadowy może spowodować popielate przebarwienia.

Klejenie parkietów o większych i niewielkich klepkach. Do większych oraz niedużych klepek nadają się: kleje Murexin rozpuszczalnikowe z żywicami – są mniej ciągliwe i wytrzymałe niż kleje dyspersyjne (ciąg dalszy). Prędko schną. Są niewrażliwe na warunki klimatyczne panujące w mieszkaniu. Wady: po zakończeniu utwardzania tworzą ogromnie twardą, lecz mało elastyczną spoinę; kleje jednoskładnikowe poliuretanowe – są niezwykle elastyczne jak też wolniej się starzeją aniżeli kleje rozpuszczalnikowe.

Wady: giętka spoina nie blokuje pracy drewna, natomiast to sprawia szybsze odkształcanie drewna nawet przy niedużych zmianach wilgotności, zwłaszcza wtedy, kiedy drewniane elementy łączone są na styk; kleje poliuretanowe dwuskładnikowe – są w wyższym stopniu elastyczne i wytrzymałe aniżeli kleje rozpuszczalnikowe. Poza tym wolniej starzeją się. Negatywy: konieczność połączenia dwóch składników kleju wiąże się z ryzykiem pomylenia proporcji oraz pozyskania kleju o gorszych własnościach.

Po wymieszaniu możemy go używać tylko przez godzinę lub styropian z papą dwie; kleje dwuskładnikowe poliuretanowo-epoksydowe – posiadają wszystkie zalety dwuskładnikowych klejów poliuretanowych, a prócz tego wykazują nadzwyczaj dobrą przyczepność do fundamentu. Minusy: kleju po wymieszaniu można używać wyłącznie przez godzinę albo dwie. Jego utwardzanie zależne jest od temperatury otoczenia – stąd można go wykorzystywać wyłącznie wtenczas, jeśli temperatura podłoża i powietrza nie jest niższa aniżeli 10 oraz wyższa aniżeli 30°C.