Konieczność zdecydowanego udoskonalenia jakości montażu wytwarzanych obecnie okien, o dużo lepszej niż niegdyś izolacyjności cieplnej, stała się zatem kluczową sprawą.

Z jakichś przyczyn oceniono, że kluczową przyczyną powstawania mostków cieplnych na styku ściany z oknem nie jest niestaranny ich montaż, lecz destrukcja poliuretanowej pianki, spowodowana głównie jej zawilgoceniem. Wilgoć od zewnętrznej strony miała pochodzić z opadów atmosferycznych, natomiast od środka ze skraplającej się wodnej pary, przenikającej wraz z ciepłem ze środka domku na zewnątrz.

Zdawać zatem by się mogło, iż choć od wewnętrznej strony stosowanie paroizolacji do ochraniania montażowej pianki jest zbędne. Tyczy się to budynków ze sprawnie działającą wentylacją, naturalną albo mechaniczną . Są również rzecz jasna domki „chore” z niewłaściwie funkcjonującą wentylacją, w jakich dochodzić może do zawilgocenia pianki od strony wnętrza, lecz budynki owe wymagają całościowego „leczenia”, przy czym sprawa jakości montażu okien jest w nich naprawdę drugorzędna. Z tego powodu dobrym podejściem jest stosowanie przy tynkowaniu ścian specjalnych teowników, zarówno od strony wewnętrznej, jak także zewnętrznej, jakie gwarantują hermetyczne połączenie obydwu tynków z framugą okna.

Kto wie, czy zastosowanie takowych profili przy pracach tynkarskich nie ochrania w dużym stopniu styku okna ze ścianą przed infiltracją powietrza a także piankę montażową przed zwilgotnieniem, niż niezbyt pieczołowicie przylepione taśmy (sprawdź też: taśma transportowa) paroprzepuszczalne, stosowane przy „ciepłym” montażu .