Jakieś znamię posiada każdy z nas. Mogą to być znamiona na skórze, które obecne są już w momencie urodzenia, albo mogłyby powstać jakiś czas później. Tego typu znamiona mogą się rozwinąć w okresie dojrzewania.

Także mogą rozwinąć się w wieku dorosłym.
sieci

Autor: d.s.p
Źródło: http://www.flickr.com
U znacznej części osób, można zauważyć przynajmniej jedną zmianę barwnikową, która wymaga bardziej uważnej obserwacji. Nie wszystkie takie zmiany kwalifikują się do interwencji chirurgicznej a nawet wcale jej nie potrzebują. Warto jednak zachować czujność w tej kwestii. Barwnikowe znamię zatem pieprzyk zbudowane jest ze stopniowo namnażających się komórek barwnikowych skóry. Zróżnicowanie takich komórek jest niezwykle olbrzymie. Pieprzyki mogłyby posiadać regularny kształt, który wyraźnie jest odgraniczony od reszty skóry. Mogą posiadać też postrzępione krawędzie. Zabarwienie pieprzyków może być brązowe, czerwone lub może być w naturalnym odcieniu skóry. Czasami może być także niebieskawe.
Doktorzy zalecają obserwowanie znamion i specjalną ostrożność. Usuwanie pieprzyków jest podyktowane przymusem. Jeśli jakiś pacjent ma kilka dziesiątków zmian, które przez lekarza nie zostały uznane za niebezpieczne, ich usuwanie jest bez sensu zwłaszcza, jeśli chodzi o tak dużą liczbę pieprzyków. Są również przesłanki mówiące o wskazaniu do usuwania znamion ze względu na ryzykowną ich lokalizację i wielokrotne mechaniczne podrażnienia. Dzisiaj znamiona można by usuwać przy użyciu laseroterapii. Jest to zabieg, który wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. W przypadku małego pieprzyka czas zabiegu nie jest dłuższy niż trzydzieści minut. Niezwykle znaczną mocną stroną laseroterapii jest doskonały rezultat wizualny oraz bardzo prędki czas gojenia się.

Bezkontaktowość metody sprawia, że występuje małe niebezpieczeństwo przeniesienia chorób wirusowych takich jak HIV czy też WZWB.

Warto obejrzeć inne nasze serwisy www (www.da-bud.pl/), żeby poznać inne interesujące artykuły na analogiczny temat. Nie zwlekaj więc i kliknij ten link!

Doktor, który postanawia o wyborze metody, musi być całkowicie pewien, że zmiana jest bezpieczna.